Dun gece uzun bir aradan sonra sarhos oldum. Sarhos dedigim, fizyolojik degil, yanlis anlasilmak istemem. Istemezdim. Istemedim. Ictigim 3-4 duble biseydi, acili ezmeydi, peynirdi, ayvaydi. Sigara icmek serbestti mekanda, fakat ben orada duramadim. 15 dakikada bir disari adim attim, denizi seyrederek ictim, tam bir paket sigarayi. Deniz gordugum zaman boyle oldugumu bilenlerden biri olmaktir sevilmek.
Hayatimi dusundum, usengecligimi, yersiz durustlugumu ve yersiz yalanciligimi, belli belirsiz hallerimi, hic bir kadina esasen ne kadar sevdigimi anlatamadigimi, hepsinin icimde tek tek, birbirinden baska degerleri oldugunu, ve duvarlarin beni hep usuttugunu. Nicel olarak degil, nitel olarak sevdigimi.
O an, herkesin esprilerini, bazilarinin yaklasma cabalarini, kadinliklarini, adamlarin dertliliklerini, garsonun raki sisesini tutusunu, solistin yanik sesini, baglamacinin baglamasini, herseyi gotlerine sokasim geldi. Cunku ben o an, orada degildim. Nerede miydim? "Neredesin sen?"