acan.

aklıma hep ajanlık şeyleri geldi bugün. filmler, oyunlar, kitaplar, nsa, cia fln. çok seviyorum ben öyle ajan işlerini. cydarla zeyrek yokuşunda ajancılık bile oynamışlığımız vardır, duvara yapışmalar fln. bi de böyle çok film izleyince metroda fln psikopat oluyosun. mesela canım sıkıldıysa arkamda biri takip ediyomuş gibi paranoya yapıyorum gizlice kaçıyorum ortamdan. ya da birini düşman seçiyorum arkasından böyle hafifçe takip ederek sızmacalar yapıyorum, yer yer kalabalığı yarıp gözden kaçırmıyorum adamı, koşmadan seri yürüyorum. metroda aynı vagona farklı kapılardan binip bi soraki durağa kadar hareketlerini izliyorum. :) komik ama yapıyorum böyle şeyler yemin billah. billah makarna markası gibi. neyse.

splinter-cell ve assasin's creed adlı oyunları bu tarz şeyleri seven insanlara tavsiye ederim, ki muhtemelen biliyolardır, kime tavsiye ediyorum. ben mesela o oyunları tek başıma oynayamıyorum böyle korkuyorum çok heycanlanıyorum. mesela bigün splintercell oynuyodum, patrol yapan gard beni gördü, 3.seviye alarm çalıştırdılar. baktım olmicak kapattım oyunu şak diye. :D o yüzden derim ki bi partnerle oynamak hep iyidir, siz de öyle yapın. böyle şeyleri seven bi arkadaş edinin, tek başınıza misyonlara kalkışmayın. biz cydarla sabahlara kadar ps3te oynarız mesela, bölünmüş ekranla fln. hem böyle birlikte ilerlemek oyunda cesaret veriyo, hem de acayip takım oyunu yapıyoruz.
cesaret demişken evde teksem karanlıkta mutfağa giderken şarkı söylediğimi de bilirim eski zamanlarda. ama artık winamp açık oluyo yüksek sesle, gerek kalmıyo.
neyse rafıls ve house ikilisi beni bekler. çavbella.