left.

- sevdiginiz insanlarla vakit gecirirken, eski bir dostla karsilasmak sahnesi var ya, beni cok huzunlendiriyo. resmen yeni bi insanla umuda yelken acarken eski sevgilinin belirmesi gibi. yok boyle bisey. sen kendi arkadaslarinlasindir, o da kendi arkadaslariyla. naber napiyosun diyaloglarindan ve hayatlara dair bir kac update den sonra neyse gorusuruz kendine iyi bak, icimi paraliyo resmen ya. o yaniniza kadar gelen insana gule gule derken bogazinizin dugumlenmesi veya tam tersi durumda got gibi kalip gitmek. bilmiyorum ama cidden huzunleniyorum. istiyorum ki herkes arkadas olsun, eski dostlari gordugumuzde cagirabilelim, veya yanlarina gidebilelim. mutual lardan olusan bi topluluk mesela. herkesin birbirini sevdigi ve tanidigi bi okul mesela. herkes birbirine bayiliyo boyle, can ciger. evet sacmalamanin daniskasindayim su an. ama hayatta bi hedefim kalmadi yeminlen, boyle bi utopyaya takildim kaldim. cok uzuluyorum ya resmen. evet salagim biraz ama gercekten pare pare bi an yani bu bahsettigim. biri bana dur desin.

- 500 days of summer'i izledim sonunda. cok elestirildi klise mlise diye. her ask temali filme ayni boku soluyosunuz adamlar mis gibi film cekiyolar. yok kliseymis cart curt. herkesin omrunde bi kez yasadigi veya tanik oldugu bi hikayeyi perdede gorunce niye bok atiliyo onu cozemedim. her film de fight club olcak degil ya kardesim. ben begendim filmi. eternal sunshine a 10 dersek bu film 7,5 alir. hadi 8 lan. duz hesap.

filme karsi tepkileri ve filmi elestiren cok guzel bi eksi entrysi icin;
http://sozluk.sourtimes.org/show.asp?id=17197299

spoiler vererek diyorum ki, expectation / reality  beni bitiren sahnedir. teknigi de hikayesi de cok basarili olmus o sahnenin. aferin lan.

ayrica, dido-dont leave home. gunun sarkisi.